5 Eylül 2015 Cumartesi

Devinim Ustası


Merdivenin üzerinden yuvarlandı bir süre..
Yere kapaklanıncaya kadar,
           ne olacağı konusunda düşündü durdu.
Ne olacaktı sahiden?
Birazdan yerle bir olup, bedenini kaldıramayacaktı.
Canı acıyacak, biryeri moraracak ve biraz sızlanacaktı..
Ama herşey..
           Herşey öyle olmadı.
Merdivenin her basamağında bir yerleri yandı,
Sektiği yerlerinde boşluklar oluştu,
Yer ile teması her kesildiğinde kendisini kaybetti
Boşlukta kaybetti
Kaybetti kendini,
Yerçekimine  lanet ederken,
           Kendisini yanar halde buldu.
Her basamak her hatasını, 
           her boşluk her gidişini hatırlatıyordu.
Merdiven tersinden sayılmıştı.
Düştüğü yer varolmasıydı..
Hayatı; yukarı çıkmakta olan değil!
           inmekte olan bir çizgi olarak görüyordu. 
Bir süre böyle gidildi, 
Çocukluktan çıkıldı,
Gençlikten geçildi,
Bazı yanıklar es geçildi, 
Merdiven biteceğine gün bitmeliydi, 
bunu geçirdi içinden..
Yere kapaklanacağını düşünmeyi bırakmış,
Acılarını, boşluklarını..
           Sesinin bile merdivene çarpışını düşünüyordu. 
Asla merdivenin bitmeyeceğini düşünürken
           Boşlukta kaybolmuş buldu kendisini. 
           Yeni basamaklar yaratmakta olan
           Yeni acılara gebe..
           bir usta..
                      Devinim ustası..